czwartek, 23 czerwca 2011

Zielone drzwi

Jakiś tydzień temu skończyłam czytać książkę pt. "Zielone Drzwi" Katarzyny Grocholi. Pokazuje ona, że najlepsze scenariusze pisze właśnie nasze życie. Książka opisuje jej życie od narodzin, aż do czasu, gdy stała się popularną pisarką. Opowiada o tym, co przeżyła. A jej życie nie było często kolorowe i nie zawsze układało się po jej myśli. Ale mimo to dążyła do wyznaczonych przez siebie celów. Wspomina swoją rodzinę, czasy szkolne, pierwsze miłości, ważne przyjaźnie, narodziny swojej córki, rozwód ... Opowiada o ukochanych zwierzakach, o tym jak budowała swój pierwszy dom, chorobie nowotworowej na którą była chora. Pisze jak wyglądały jej studia medyczne. Przeszła wiele w swoim życiu, ale kocha je. Na pewno jest wdzięczna, że je dostała. Pisarka większość pomysłów na swoje powieści brała właśnie ze swojego życia. Judyta, bohaterka książki "Nigdy w życiu!" jest bardzo podobna do Grocholi. Mają wiele wspólnych cech. Tak samo, jak Grochola zawiodła się na mężczyźnie. Miała taką samą pracę, odpisywanie na listy czytelników. Tak samo ma buntującą się córkę i w niemożliwych warunkach buduje dom za miastem. Tytuł nie ma nic wspólnego z treścią po za tym, że miała zielone drzwi w domu. Polecam tą książkę. A teraz obiecane zdjęcia:






środa, 22 czerwca 2011

21. Występ

Wstałam dość szybko, o 8.22. Ubrałam się, załatwiłam swoje poranne potrzeby i już musiałam iść pod szkołę, bo o 9.50 była zbiórka. Cud, że się nie spóźniłam. Po przyjeździe  na miejsce okazało się, że będą występować jako drudzy. Występ był naprawdę udany. Szkoda, że nie mogłam wystąpić. Po występie ktoś do mnie podszedł:
- Hej. Jestem Kuba.
- Cześć.
- Czemu dopiero teraz do nas się zapisałaś ?
- Tak jakoś wyszło. Chciałam znaleźć jakieś zajęcie, bo już nie miałam co robić w domu. - musiałam skłamać.
- Aha, podobnie do mnie. Żałuj, że dopiero teraz.
-Trochę żałuję, ale trudno. A ty od ilu lat trenujesz?
-Prawie 3.
-To nawet długo. Świetnie ci idzie.
-Heh. Dzięki. Jak sobie nie będziesz radzić to mogę ci dać korki.
-Na pewno skorzystam.
-Ej, ogłaszają wyniki.
Oczywiście muszą mówić to co zawsze.
- Wszyscy byli świetni i było to duże wyzwanie wybrać tylko trzy zespoły, ale przepisów nie można zmienić. Poprzeczka była postawiona bardzo wysoko. Przejedzmy do wyników: 3 miejsce zajmuje szkoła tańca z Ottawy „ Desforges”, 2 miejsce również z Ottawy „ Fregata”, 1 miejsce dwie szkoły T&M i Spence. Zapraszam po nagrody.
Każdy dostał medal i wspólny puchar wraz z dyplomem. Po przyjeździe do domu byłam bardzo zmęczona i położyłam się spać.

Już wakacje. Ten rok szybko zleciał. Może i za szybko. Dzięki za miłe komentarze do poprzedniego posta. Ktoś pytał jakie mam plany. Więc tak: również kolonie do Zakopanego, potem na pewno spotkania z koleżankami .. Najbliższy tydzień już mam zaplanowany. Ostatnio bardzo podobają mi się ubrania i inne różne rzeczy w kwiatki. Chciałam, dodać zdjęcia ale nie mogę. Bd następnym razem.

wtorek, 21 czerwca 2011

Rozdział 20

20. Nareszcie jakieś zajęcie .

Kolejnego dnia czułam się trochę lepiej. Ale tylko trochę. Skoro prawdopodobnie
on już nigdy nie wróci muszę znaleźć sobie inne zajęcie żeby tylko o
tym nie myśleć, zapomnieć. Ale przecież nie dam rady ! Tak nie można, z dnia na dzień zapomnieć o osobie, którą bardzo kochasz i bez której twoje życie nie ma sensu. Postanowiłam,
że zapisze się na tańce. W Kanadzie były szkoły taneczne, w których zajęcia
trwały przez cały rok. Z czego bardzo się ciesze. Mama zaakceptowała mój
wybór, co mnie nawet ucieszyło. Poszłam do pobliskiej szkoły,
nie całe 2km. Gdy doszłam zobaczyłam wielki napis „Spence” tak, to
jedna z najlepszych szkół tanecznych w okolicy. W rejestracji siedziała
bardzo miła pani, która pomogła mi wypełnić formularz dotyczący
danych itp i powiedziała, że mogę zacząć już dziś tańczyć hip-hop, ponieważ
zapisałam się na taki styl. Ogólnie to nie lubię takiej muzyki, ale
taniec czemu nie ? Za 1,5 h już mam tańce. Poszłam do domu po strój
i wodę i wróciłam do szkoły. W szatni już poznałam nowe dziewczyny.
Wydają się fajne. Od razu dogadałam się z Carolyn. Była śliczna. Miała
dość długie kręcone jasne włosy i piękną twarz. Jej oczy błyszczały z daleka.
Na sali pani zapoznała mnie ze wszystkimi. Byli też chłopacy.
No i zaczęli tańczyć ja się tylko przyglądałam. Tańczyli choreografie
przygotowaną specjalnie na konkurs, który będzie jutro. A choreograf był
świetny i pod względem wyglądu :) i charakteru. Taki miły i zabawny, od razu
mnie zagadał. Niestety za późno się zapisałam i już nie wezmę udziału,
ale jadę razem z nimi i będę się przyglądała.




Już tylko 1 dzień i wakacje . Z jednej strony to fajnie, ale z drugiej już nie za bardzo. Nie będę widzieć się z ludźmi z klasy i szkoły i jeszcze te testy po 3 klasie .. Ale staram się o tym nie myśleć. W końcu mamy odpoczywać. A Wy macie jakieś plany na wakacje ? Piszcie . ;d

poniedziałek, 20 czerwca 2011

Kino .


Dziś trochę o filmach, które są w kinach . Wiem, nie są to premiery czy coś .

Nic do ocalenia

Nic do ocalenie to film w reżyserii Dany'ego Boona . 1 Styczeń 1993 roku – Zniesienie granic celnych w UE. Dwóch agentów służby celnej – jeden Belg i jeden Francuz - dowiadują się, że ich posterunki graniczne, ten w francuskim Courquain i ten w belgijskim Koorkin, niedługo znikną. Frankofob ze strony ojca, zagorzały agent belgijskiej służby celnej, Ruben Vandevoorde zostaje zmuszony do stworzenia pierwszego mobilnego francusko-belgijskiego posterunku granicznego. Jego francuski partner, Mathias Ducatel, odbierany przez Rubena, jako odwieczny wróg, jest potajemnie zakochany w siostrze Rubena. Wywołując szok otoczenia, zgadza się zostać partnerem Vandevoorde’a, aby patrolować razem bezdroża po obu stronach zniesionej granicy, w specjalnym pojeździe międzynarodowej jednostki celnej – rozpadającym się Renault Sedanie.

 Drzewo życia

Drzewo życia (ang. The Tree of Life) – amerykański film dramatyczny z elementami kina science-fiction Reżyseria Terrence Malick. Światowa premiera filmu miała miejsce 16 maja 2011 roku, podczas 64. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes, gdzie film wyświetlany był w Konkursie Głównym. Na tym festiwalu obraz otrzymał nagrodę główną – Złotą Palmę.
Akcja filmu rozpoczyna się w latach 50. XX wieku. Główny bohater, jedenastoletni Jack, musi opuścić bezpieczny świat dzieciństwa i wreszcie dorosnąć. Prawdziwego mężczyznę stara się z niego uczynić jego ojciec, pan O'Brien (Brad Pitt). Wiele lat później Jack (Sean Penn), wciąż nie może odnaleźć sensu życia.
Staje się zagubioną duszą w nowoczesnym świecie. Jedynym sposobem na wydostanie się z pułapki będzie znalezienie odpowiedzi na najbardziej fundamentalne pytania o sens wiary i powód naszej egzystencji. Będzie to wymagało podróży do najodleglejszych miejsc w czasie i przestrzeni - miejsc, w których nie był jeszcze nikt.



Kac Vegas w Bangkoku

Kac Vegas w Bangkoku – amerykańska komedia z 2011 roku w reżyserii Todda Phillipsa. Sequel filmu Kac Vegas z 2009 roku. Po niezapomnianym wieczorze kawalerskim w Las Vegas, Stu (Ed Helms) nie zamierza ryzykować – postanawia, że ślub z ukochaną weźmie w Bangkoku. By ugościć Phila (Bradley Cooper), Alana (Zach Galifianakis) i Douga (Justin Bartha), zaprasza ich na spokojne, przedślubne śniadanie z naleśnikami i kawą – i ani kroplą alkoholu. To jednak jego przyjaciołom nie wystarcza. Postanawiają działać. Gdy Phil, Alan i Stu budzą się w hotelowym pokoju na potwornym kacu, okazuje się, że znowu nic nie poszło zgodnie z planem. Jeden z nich ma ogoloną głowę, drugi przerażony jest tatuażem na twarzy. Na dodatek okazuje się, że w pokoju mają małpkę, ale nikt nie ma pojęcia, skąd się wzięła, ani co działo się z nimi kilka godzin wcześniej. Postanawiają pomóc pamięci i odtworzyć przebieg ostatnich godzin. Podczas gdy Phil, Alan i Stu przemierzają ulice Bangkoku w poszukiwaniu właściciela małpki i przypomnienia sobie wydarzeń sprzed wielkiego kaca, Doug jest coraz bardziej zaniepokojony nieobecnością przyjaciół. Tym bardziej, ze do ślubu pozostało niewiele czasu.





Dziewczyna w czerwonej pelerynie

Valerie (Amanda Seyfried) to piękna i młoda kobieta rozdarta między uczuciem do jednego mężczyzny a powinnością wobec drugiego. Jest zakochana w ponurym wyrzutku Peterze, lecz rodzice zaaranżowali jej małżeństwo z zamożnym Henrym. Nie chcąc zgodzić się na rozłąkę, Valerie i Peter planują wspólną ucieczkę.







Hanna

Hanna od urodzenia wychowywana na perfekcyjnego zabójcę, wyrusza w misję zleconą przez ojca, byłego agenta CIA. Dziewczyna przemieszcza się ukradkiem po Europie. Wymyka się agentom nasłanym przez bezlitosną szefową wywiadu Marissę Wiegler. Będąc blisko celu, staje przed zdumiewającymi odkryciami dotyczącymi jej życia i pytaniami na temat człowieczeństwa. W rolach głównych: Saoirse Ronan, Eric Bana, Cate Blanchett.





Nie opuszczaj mnie

Kobieta i mężczyzna przeżywający stratę bliskiej osoby. Ich drogi czasem się splatają, lecz nie łączą. Ona nie daje sobie rady z wewnętrznym bólem. On, zakonnik, przeżywa kryzys wiary. Obydwoje decydują się na ucieczkę w chaos miejskiej dżungli...





Kieł

Trójka dzieci trzymana pod rodzicielskim kloszem pomimo tego, że już dawno osiągnęły pełnoletność. Podobno w tych „laboratoryjnych” warunkach reżyser umieścił metaforyczną historię ze społeczno-politycznym przesłaniem o niebezpieczeństwach związanych z odcięciem się od świata, tak jednostek jak i narodów.




Beat the World. Taniec to moc !

Trzy międzynarodowe ekipy taneczne stają w szranki w odbywającym się w Detroit prestiżowym turnieju „Beat the World”. Przygotowania ruszają pełną parą, każda grupa musi przystąpić do zawodów z unikalnymi układami tanecznymi, by udowodnić i sobie, i innym, że zasługuje na mistrzowski tytuł. Walka polega nie tylko na tańcu – wszyscy uczestnicy będą musieli zmierzyć się także z własną przeszłością. Fusion to grupa, która wywodzi się z ulic Windsor, miasta położonego niedaleko Detroit. Mając turniej tak blisko własnego podwórka, Yuson (Tyrone Brown), lider grupy, chce zrobić wszystko, by wywalczyć tytuł najlepszej ekipy. Wymyśla oryginalny styl taneczny, który opiera się na połączeniu hip-hopu i parkour. Jego dziewczyna Maya (Mishael Morgan) jest natomiast zmęczona ciągłym życiem w cieniu pasji Yusona, podejmuje więc decyzję o podążaniu za własnymi marzeniami. Yuson będzie musiał udowodnić swoim kolegom z ekipy, że są w stanie konkurować z najlepszymi oraz dowieść Mayi, że kocha ją nad życie. Głównymi przeciwnikami Yusona będą zeszłoroczni czempioni, niemiecka ekipa Flying Steps, której przewodzi pewny siebie, zadziorny Eric (Christian Loclair). Sprawy komplikują się jeszcze bardziej, gdy Eric zaczyna na jednej z imprez poprzedzających turniej podrywać dziewczynę Yusona. „Beat the World” staje się sprawą osobistą. W tym samym czasie Olivia (Kristy Flores), członkini Revolution, najgorętszej ekipy tanecznej w Brazylii, żywi nadzieję, że uda jej się uciec od ciężkiej egzystencji w Rio de Janeiro. Środki do życia planuje zdobyć poprzez zwycięstwo w turnieju Beat the World. Jednak jej plany krzyżują się kiedy Carlos (Shane Pollard), lider grupy, traci pieniądze na ich bilety lotnicze i w głupi sposób zadłuża się u szemranego lichwiarza. Jego jedyną nadzieją na spłacenie długu jest zwycięstwo w turnieju. W końcu nagroda to 100.000 dolarów – pojedynek pomiędzy trzema ekipami zapowiada się więc fantastycznie! Kiedy już staną naprzeciwko siebie, wszyscy postawią na szali życiowe plany i marzenia – a niektórzy dosłownie swoje życie.


Delfin Plum 

Morza i oceany nie znają dzielniejszego pływaka od Pluma. Najsympatyczniejszy delfin świata już wkrótce wyruszy razem z przyjaciółmi na poszukiwanie legendarnej wielkiej fali. W trakcie pełnej przygód podmorskiej wyprawy nieustraszony Plum rzuci wyzwanie pewnemu złośliwemu rekinowi i udowodni wszystkim szczurom lądowym, że… nie ma jak życie w wielkim błękicie, a prawdziwych przyjaciół poznaje się w wodzie! Zabawnym zwierzakom użyczyli głosów znani i lubiani polscy aktorzy: Robert Więckiewicz jako Rekin Szama, Jerzy Kryszak jako Macuś, Marcin Hycnar - Delfin Plum oraz Anna Dereszowska - Oceania, która specjalnie do filmu wykonała także piosenkę z tekstem Marka Robaczewskiego („Madagaskar”, „Disco Robaczki”). Za realizację polskiej wersji językowej odpowiadają współtwórcy sukcesu „Disco Robaczków”: jeden z najlepszych polskich dialogistów - Kuba Wecsile, („Iniemamocni”, „Auta”, „Disco Robaczki”) oraz Jarosław Boberek, czołowa postać dubbingu (ma wyłączność na podkładanie głosu postaci Kaczora Donalda w polskich wersjach językowych, znany także m.in. z roli Króla Juliana w „Madagaskarze”), który tym razem wystąpił w roli reżysera.

2 dni do wakacji

czwartek, 16 czerwca 2011

19 .


Ucieczka ?

Następnego dnia brakowało mi czegoś. Szkoły, przyjaciół, znajomych, 
tej atmosfery .. Nie lubiłam szkoły to znaczy lekcji, ale teraz z chęcią 
bym do niej poszła. W domu nie miałam zajęcia. Z nudów posprzątałam 
pokój, co było na serio nie w moim stylu. Nie lubię sprzątać. I już nie 
wiedziałam co mam ze sobą robić. Postanowiłam, że pójdę do Katy. 
Ubrałam szorty i koszulkę, bo od rana jeszcze byłam w piżamie. 
Okazało się, że jej nie było w domu, więc udałam się do Dawida.
Drzwi otworzyła jego mama .
- O ! Witaj Meg. Przyszłaś pewnie do Dawida ?
- Tak.
- Tylko niestety go nie ma i kazał Ci przekazać to .
W ręku trzymała jakąś zwiniętą kartkę papieru.
Podała mi ją.
- Dziękuję , do widzenia.
- Do widzenia. Udanych wakacji !
- Dziękuję .

Nie mogłam wytrzymać i rozwinęłam kartkę o treści :


Kochana Meg !


Nawet nie wiesz jak bardzo Cię kocham. Myślę o Tobie całymi dniami
i nocami. Jesteś dziewczyną o jakiej nawet nie marzyłem. Jesteś po
prostu cudowna ! Mądra, ładna, odważna, troskliwa, szczera.. Można
Ci zaufać i zawsze rozwiążesz mój problem. Dla mnie nie masz wad.
Nigdy nie znałem takiego uczucia. Ciągle pamiętam ten dzień kiedy
się poznaliśmy. Każdy Twój uśmiech, każde Twoje słowo, gest sprawia,
że ja czuję się radośniej. To nie prawda, że ideały nie istnieją. Ty jesteś
moim ideałem. Ale musiałem to zrobić, wyjechać .. Nie szukaj mnie,
bo i tak nie znajdziesz. Nawet nie ma sensu próbować. Moi rodzice też
nie wiedzą, gdzie wyjechałem, także ich też się nie pytaj .Nikt nie wiem
tu o moim ' wyjedzie '. Numer telefonu zmieniłem. Przepraszam, że nawet
się nie pożegnałem. Żałuję tego, ale po prostu nie mogłem. Bo bym pewnie
wtedy  nie wyjechał. Kochałem Cię, kocham Cię i zawsze będę Cię kochać
i pamiętaj tylko Ciebie bez względu na to co się stanie. Po prostu zapomnij o
mnie. Ja o Tobie nigdy nie zapomnę. Nie potrafię .. Przepraszam jeszcze raz
za wszytko. Mam nadzieję, że mi wybaczysz ..

Na zawsze Twój Dawid .

Brzmiało to trochę jak list pożegnalny. Nie mogłam uwierzyć. Przeczytałam
to z 10 razy albo i więcej. Czemu ? Dlaczego ? Jak mógł coś takiego mi zrobić ?
Przecież kocham go ! Jaki był tego powód ? Po prostu nie rozumiałam jego.
Jego postępowania. Skoro mnie tak bardzo kocha to czemu wyjechał bez
słowa wyjaśnienia ? Zapłakana wróciłam do domu . Położyłam się na łóżko.

- Meg, co się stało ? Czemu płaczesz ? - pytała mama .
- Zobacz sama. Na stoliku.
Wzięła do ręki list i zaczęła czytać. Po chwili powiedziała:
- Nie martw się. Będzie dobrze.
- Przepraszam cię mamo, ale chcę zostać sama.
Wstała i wyszła z mojego pokoju.






6 dni

środa, 15 czerwca 2011

Rozdział 18

18. Wakacje !

Ledwo co wstałam. Jestem strasznie zmęczona po wczorajszym balu, 
ale i tak było nieziemsko. Nogi mnie tak bolą ..Ubrałam śliczną
biało- czarną sukienkę i buty na koturnie. Ogólnie to nie przepadam 
za wysokimi butami, ale teraz musiałam takie ubraać.Jak zwykle na 
takie uroczystości. A tym bardziej że to nie jest zwyczajne zakończenie 
roku. Bo już ostatnie zakończenie z tą klasą, w tej szkole .. Poszłam do 
szkoły. Tam jak co roku każdy po kolei przemawiał. Dyrektor szkoły, 
wicedyrektor, niektórzy nauczyciele .. Potem wszytkim po kolei rozdawali 
świadectwa, książki jako nagrody .. Teraz w końcu WAKACJE ! Nawet 
nie wiecie jak się cieszę, ale z drugiej strony to trochę mi smutno. Całą 
klasą poszliśmy do pobliskiej ''restauracji''. Pogadać i w ogóle. W końcu 
to już może nasze wpólne spotkanie. Ale wszyscy razem postanowiliśmy ,
że będziemy razem się spotykać regularnie. To mnie ucieszyło. Nigdy nie
było tak, żeby wszyscy się w jednej sprawie zgadzali. Zawsze znalazła się 
grupka osób, która jakiemuś pomysłowi była przeciwna. A teraz ? Wszyscy
zaakceptowali ten pomysł. Czyżby się zmienili ? Możliwe, cuda się też zdarzają.
Było świetnie. Na koniec, gdy już się żegnaliśmy łzy poleciały mi z oczu, no ale 
Dawida, Katy .. będę widywać prawie codziennie.

Tydzień do wakacji

wtorek, 14 czerwca 2011

Piraci z Karaibów .

Dziś trochę informacji na temat filmu Piraci z Karaibów. To są wszystkie części:

1. Piraci z Karaibów: Klątwa Czarnej Perły (2003)
2. Piraci z Karaibów: Skrzynia umarlaka (2006)
3. Piraci z Karaibów: Na krańcu świata (2007)
4. Piraci z Karaibów: Na nieznanych wodach‎ (2011)

Ja skupię się na ostatniej części, która niedawno ukazała się w kinach.
Piraci z Karaibów: Na nieznanych wodach ( Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides ) to amerykański film przygodowy, fantasy z odrobiną komedii w reżyserii Roba Marshalla, czwarta odsłona kultowej filmowej sagi Piraci z Karaibów. Scenariusz do filmu został oparty na powieści Na dziwniejszych pływach z 1988 roku autorstwa Tima Powersa. Oficjalna światowa premiera produkcji Jerry'ego Bruckheimera odbyła się 20 maja 2011 roku na terenie USA. Również w Polsce pierwszy kinowy pokaz filmu odbył się 20 maja 2011. Czwarta część sagi Piraci z Karaibów będzie pierwszym filmem z serii wyprodukowanym i wystawianym w kinach w technice trójwymiarowej.

Data premiery: 7 maja 2011 (pierwszy publiczny pokaz filmu)
Czas trwania: 141 minut
Reżyseria: Rob Marshall
Scenariusz: Ted Elliott, Terry Rossio, Tim Powers (powieść)
Fabuła

Po kolejnym straceniu swojego ukochanego okrętu, Czarnej Perły, ścieżka życiowa kapitana Jacka Sparrowa ponownie krzyżuje się z Angeliką, kobietą z jego przeszłości i córką Edwarda Teacha, znanego jako Czarnobrodego. Jack nie jest jednak pewien czy jest to miłość, czy próba wykorzystania go do odnalezienia legendarnej Fontanny Młodości. Zostaje zwerbowany do załogi statku Zemsta Królowej Anny, który jest własnością legendarnego pirata. Okazuje się, że statek ten skrywa wiele tajemnic m.in: żyje i słucha rozkazów właściciela, zieje ogniem, a jego załoga to przede wszystkim obrzydliwe, posłuszne zombie. Sam Czarnobrody kolekcjonuje zdobyte statki i zajmuje się voodoo. Jack odnajduje się w tej nieoczekiwanej przygodzie, jednak sam nie wie czego bardziej się w niej obawia: Czarnobrodego czy kobiety ze swojej przeszłości. Tymczasem wierny towarzysz pirata, Gibbs, zostaje pojmany przez angielskie władze i zaciągnięty do załogi kapitana Hektora Barbossy, który po kradzieży i straceniu Czarnej Perły został korsarzem. On, a także Hiszpanie zmierzają do Źródła Młodości. Na drodze czekają na nich zabójcze syreny i rytuał związany z Wodą Życia.

Obsada

Johnny Depp - kapitan Jack Sparrow
Geoffrey Rush - kapitan Hektor Barbossa
Penélope Cruz - Angelika
Ian McShane - Czarnobrody
Kevin McNally - Joshamee Gibbs
Stephen Graham - Scram
Greg Ellis - porucznik Theodore Groves
Damian O'Hare - porucznik Gillette
Sam Claflin - Philip
Keith Richards - kapitan Teague
Astrid Bergès-Frisbey - syrena Serena
Gemma Ward - syrena Tamara
Yuki Matsuzaki - Gahreng
Paul Bazely - Salaman
Robbie Kay - chłopiec pokładowy
Derek Mears - zombie
Luke Roberts - kapitan straży
Richard Thomson - Derrick
Richard Griffiths - król Jerzy II
Sebastian Armesto - król Ferdynand VI
Anton Lesser - lord John Carteret
Roger Allam - premier Henry Pelham

Tytuły

W 2007 roku po wydaniu filmu Piraci z Karaibów: Na krańcu świata, wytwórnia Walt Disney Pictures ogłosiła możliwość nakręcenia kontynuacji trylogii o piratach. Proponowany tytuł czwartego filmu był Piraci z Karaibów: Fontanna młodości. Jednakże dnia 11 września 2009, Johnny Depp, występujący jako kapitan Jack Sparrow, oficjalnie ogłosił, że tytuł czwartego filmu to Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides. W kwietniu 2007 zostało potwierdzone przez Tima Powersa również to, że Disney zakupił prawa do sfilmowania jego powieści z 1988 roku, Na dziwniejszych pływach. Natomiast jeden z scenarzystów serii filmowej Piraci z Karaibów, pisarz Terry Rossio stwierdził, że elementy powieści zostaną wprowadzone do scenariusza najnowszej produkcji o piratach. Na początku grudnia 2010 roku oficjalny polski dystrybutor filmu, Forum Film Poland, ogłosił, że tytułem filmu będzie Piraci z Karaibów: Na nieznanych wodach.

Ciekawostki dotyczące filmu

• Główne zdjęcia do filmu rozpoczęły się 14 czerwca 2010 roku na Hawajach. Filmowanie było zaplanowane tak, aby przenieść je później do Kalifornii w sierpniu 2010 roku. Niektóre sceny były kręcone w Pinewood Studios w Londynie.

• Podczas gdy poprzednie filmy o Piratach z Karaibów zostały sfilmowane na Morzu Karaibskim, produkcja Na nieznanych wodach została nakręcona głównie na Hawajach.

• Według Los Angeles Times, budżet filmu osiągnął 200 mln USD, o 100 mln dolarów USD mniej niż kosztowała trzecia część i o 25 mln USD mniej, niż druga część.
• Zdjęcia kręcono m.in. na trudno dostępnej plaży Honopu na wyspie Kauai, otoczonej wspaniałymi klifami. By dostarczyć tam Johnny'ego Deppa, w pełnym kostiumie i makijażu Sparrowa, użyto helikoptera oraz... liny. Ze względy na ochronę przyrody, reszta ekipy dotarła drogą morską, pontonami typu Zodiac stosowanymi przez wojsko i służby ratunkowe. Członkowie ekipy musieli z nich zeskakiwać do wody i już na piechotę dostawać się do brzegu.

• Ważne partie powstały też w wielkim skupisku palm kokosowych znajdującym się w pobliżu słynnego hotelu Coco Palms Hotel, gdzie w latach 60. kręcono film z Elvisem Presleym „Blue Hawaii”. 773 palmy zabezpieczono, by dojrzałe owoce nie posypały się na głowy ekipy.

• Sam Claflin, grający misjonarza Philipa Swifta, wspominał z rozrzewnieniem, że podczas zdjęć ekipa gasiła pragnienie mleczkiem z kokosów, prosto z drzewa.

• Claflin wspominał także, że wraz z pięcioma innymi aktorami musiał spędzić cztery noce na maleńkiej łódce. – Nie należała ona do komfortowych, ale niewygoda spowodowała, że poczuliśmy się jak prawdziwi piraci – mówił.

• Francuzka Astrid Bergès-Frisbey, odtwórczyni roli urodziwej Syreny, przez całe dwa miesiące zdjęć na Hawajach żyła jak wampir, ponieważ zabroniono jej wychodzić na słońce, by nie straciła jasnej cery.

• Zespół syren to, oprócz wspomnianej Astrid, siedem aktorek-modelek oraz 22 pływaczki, mistrzynie pływania synchronicznego. Niektóre z nich brały udział w olimpiadzie w Pekinie.

• Atak syren na Jacka i piratów Czarnobrodego kręcono na słynnej plaży Halona Cove, gdzie powstała głośna sekwencja erotyczna z udziałem Burta Lancastera i Deborah Kerr z filmu „Stąd do wieczności” (1953). Dziś na tą plażę nie ma bezpiecznego zejścia, toteż aktorzy i ekipa techniczna musieli mozolnie schodzić po skałach.

• Już na Hawajach ogłoszono otwarty casting do ról piratów ze statku „Zemsta Królowej Anny”. Zgłosiło się ponad 7 tysięcy kandydatów. Wybrano sześciu, w tym światowej klasy surfera Tamayo Perry'ego, rapera filipińskiego pochodzenia Michaela Rosalesa, znanego jako Mic3, oraz listonosza Reya Payumo, człowieka o niezwykle wysokim wzroście.

• Podczas zdjęć w Londynie zatrudniono 500 statystów, użyto 25 konnych pojazdów i 50 koni. Panoramę Londynu domalowano cyfrowo do istniejących budynków.

• W Londynie miała też miejsce niezwykła wizyta. Beatrice Delap, dziewięciolatka z Meridian Primary School, wezwała Jacka na pomoc, bo walczyła z nauczycielami. I Jack zjawił się w szkole!

• Największą dumą słynnego scenografa, laureata Oscara („Chicago”, „Wyznania gejszy”) Johna Myhre'a, była ogromna dekoracja Źródła Młodości, wzniesiona w największej hali zdjęciowej w Europie, w Pinewood – Albert R. Broccoli 007 Stage. Dekorację budowano trzy miesiące. Dziennie zużywano dwie tony suchego lodu, by utrzymać mgiełkę nad wodą!


8 dni