TYDZIEŃ FILMOWY

Co jakiś czas będę robiła takie tygodnie o różnych tematach. Przez najbliższy tydzień będą królowały filmy. Opiszę kilka filmów, które mi się podobają. Będzie ich ok. 7, może trochę więcej.. Jeżeli macie własne, ulubione filmy piszcie w komentarzach też je opiszę. Jutro już pierwszy film. Mam nadzieję, że znajdę czas, aby dodać posta. A to krótki wstęp:

Film to bardzo obszerna dziedzina i można ją podzielić na wiele sposobów. Podstawowy i najbardziej popularny z nich to podział na rodzaje:

• film fabularny - aktorski film fikcji,
• film animowany - tworzony za pomocą klasycznych technik poklatkowych - rysunkowych lub przestrzennych lub najnowszych technik komputerowych – animacji 3D,
• film dokumentalny - film o treści niefikcyjnej, dokumentujący rzeczywistość,
• film oświatowy - dla celów dydaktyczno-instruktażowych..

W zależności od długości filmy dzielą się na

• krótkometrażowe– do 22 minut,
• średniometrażowe – od 22 do 55 minut,
• pełnometrażowe – ponad 55 minut – przeciętnie 90-132 minut.
  

Dla telewizji powstają złożone z wielu odcinków tzw. seriale. Najczęściej stosowane długości odcinków to 13, 15, 25, 30, 50 minut.

Światowe centra kinematografii

Poza filmami tworzonymi dla widowni danego kraju bardzo popularne są komercyjne filmy amerykańskie. Do niedawna za największe zaplecze produkcji filmowej uchodziło Hollywood. Panuje przekonanie, że aktorstwo to bardzo dochodowy zawód, jednak jest to prawdą jedynie w odniesieniu do małej grupy najbardziej znanych aktorów.

Obecnie najwięcej filmów na świecie powstaje w Indiach. Ośrodek kinematograficzny w Bombaju określany jest często jako Bollywood. Produkuje się tam nie tylko najwięcej filmów, lecz także najdłuższe. Średnio indyjski film trwa około 3 godzin. Filmy indyjskie jednak, ze względu na ich kulturową specyfikę znane są prawie wyłącznie w Indiach.

Trzecią wielką potęgą filmową staje się obecnie kinematografia nigeryjska z ośrodkami produkcyjnymi w Lagos (największe miasto Nigerii) oraz chińska z ośrodkiem w Hongkongu i Szanghaju.

Tylko te cztery kinematografie – indyjska, amerykańska, nigeryjska i chińska nie potrzebują dotacji mecenasów państwowych i prywatnych. Inne kinematografie narodowe, ze względu na małe obszary dystrybucji kinowej i telewizyjnej, są najczęściej dofinansowywane przez ministrów kultury lub przez telewizje publiczne.